Araştırmacılar ve edebieleştirmenler, yazarın insan edebiyatını çeşitli kaynaklardan oluşturduklarıyolları belirledi, bunlar; kişisel deneyim, tarihsel deneyimler ve mitolojikdeneyler. Bir yazar şiirini veya romanını yazdığında, edebiyatını oluşturmakiçin ihtiyaç duyduğu şeyleri almak için çeşitli kaynaklara başvurur. Bukaynaklardan biri, yazarın kendisi veya çevresinden biri olabileceği kişiseldeneyimdir. İkincisi: Tarih, edebi formda yeniden formüle edilebilecek olaylarve zengin deneyimler. Üçüncüsü: Ulusların folkloruna yerleşmiş masallarla doluve çoğu zaman zeka ve yeni nesillerin hikmetini taşıyan mitolojilerle doluefsanelerdir. Bu araştırmada, araştırmacıların ayrıntılarla açıkladığı bu üçkaynağa değineceğiz. Ayrıca arap yazarların ve eleştirmenlerin edebi metinlerinde uyguladığı bu üç unsurunayrıntılarına değineceğiz . Bununla birlikte bu üç kaynağı ihmal eden arapedebiyatçılarda ihmal nedenleriyle birlikte incelenecektir.Theresearchers and literary critics have identified the author's tributaries fromwhich they formulate their human literature in several sources, three of whichare the personal experience, historical experiences, and mythological experiences.When an author writes his or her poetry or otherwise, he or she resorts toseveral sources to take from them what he needs to form his literature. One ofthese sources is the personal experience that the writer may be himself or oneof his environment. Second: History, which is full of events and fertileexperiences that can be reformulated in literary form. Third: myth, which isfull of fairy tales that have settled in the folklore of nations and oftenbears the myth of wisdom and the lesson of the new generations. In thisresearch, we will address these three sources, on which the researchers focusedin details, and this paper will apply them to Arab and international literatureto know how well Arab writers are drawn from those sources stated by thecritics, and which sources had the greatest chance of supporting Arabicliterature and which our Arab authors neglected.قد حدد الباحثون ونقاد الأدبالمصادرَ التي يحتاجها الأديب لصياغةالأدب الإنساني في عدة روافد، ومنها: التجربة الشخصية والتجارب التاريخية، والتجاربالأسطورية، فالأديب عندما يكتب روايته أو شعره أو غير ذلك، فإنه يلجأ إلى عدة روافدليأخذ منها ما يحتاج لصياغة أدبه. وبعض هذه الروافد هي: أولا، التجربة الشخصيةالتي قد يكون الأديب نفسه مر برها أو أحدٌ من بيئته المحيطة به. ثانياً، التاريخوالذي يكون مليئاً بالأحداث والتجارب الخصبة التي تصلح لإعادة صياغتها في شكلأدبي. ثالثاً، الأسطورة والتي تكون ملئية بالقصص الخيالية التي استقرت في التراثالشعبي للأمم وغالباً ما تحمل الأسطورة الحكمة والعبرة للأجيال الجديدة. وفي هذاالبحث سوف نتناول هذه الروافد الثلاثة التي حددها الباحثون بالتفصيل ونطبقها علىالأدب العربي والعالمي لنعرف إلى أي مدى نهل الأدباءُ العربُ من تلك الروافد التيذكرها النقاد، وأي تلك الروافد كان لها الحظ الأوفر في دعم الأدب العربي، وأيهاأهمله أدباؤنا العرب.