Bu araştırma, Batı Akdeniz Bölgesinde yer alan ve geçit iklim özelliğine sahip olan Isparta’da sulanabilen koşullarda, yalın ve yonca ile ikili karışımlar halinde yetiştirilebilecek bazı çok yıllık buğdaygil türlerinin ve bunların en uygun karışım oranlarının belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Deneme tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırmada yonca ile (Medicago sativa L.), çok yıllık çim (Lolium perenne L.), domuz ayrığı (Dactylis glomerata L.), çayır yumağı (Festuca pratensis L.) ve kılçıksız brom (Bromus inermis Leyss.) yalın ve ikili karışımlar halinde yetiştirilmişlerdir. Karışımlarda yonca % 20, % 30 ve % 40 oranlarında, buğdaygiller ise % 80, % 70 ve % 60 oranlarında yer almışlardır.Araştırma sonuçları, bitki boyu, yeşil ot verimi, kuru otta yonca ve buğdaygil oranı, ham protein oranı, alan eşdeğerlik oranı, NDF ve ADF oranları bakımından uygulamalar arasında istatistiki açıdan önemli farklılıkların olduğunu göstermiştir.En yüksek kuru ot verimleri % 40 yonca + % 60 domuz ayrığı, % 40 yonca + % 60 kılçıksız brom, % 30 yonca + % 70 kılçıksız brom, yalın yonca, % 30 yonca + % 70 domuz ayrığı ve % 20 yonca + % 80 domuz ayrığı uygulamalarından, en yüksek ham protein verimleri yalın yonca ve % 40 yonca + % 60 kılıksız brom uygulamalarında belirlenmiştir. NDF ve ADF oranları bakımından karışımlarda artan yonca oranı elde edilen otun sindirilebilirliğini olumlu yönde etkilemiştir. Karışım oranları arasında yoncanın % 40 oranında yer aldığı karışımlar pek çok özellik bakımından daha üstün bulunmuştur.Araştırma sonucunda, bölgemiz için sulanabilen şartlarda yonca ile domuz ayrığı ve kılçıksız brom karışımlarının yüksek verim ve kalitede ot ürettiği ve karışıma yoncanın % 40, buğdaygillerin ise % 60 oranında katılması gerektiği sonucuna
varılmıştır.
Anahtar Kelimeler: suni çayır, yonca, karışım, buğdaygil, ham protein, NDF, ADF
This research was conducted to detemine proper forage grasses and their most suitable mixtures rates which can be grown with alfalfa in binary mixtures. The study was conducted under irrigated conditions in Isparta, located in the Western Mediterranean climate region. The experiment was set up as randomized block design with three replications. In the research, all species including alfalfa was planted as both sole and binary mixtures. The other species used in the experiment was perennial ryegrass (Lolium perenne L.), orchardgrass (Dactylis glomerata L.), meadow fescue (Festuca pratensis Huds.) and smooth brome grass (Bromus inermis Leyss.). Alfalfa rates varied from 20, 30 and 40% and other grass species rates were 80, 70 and 60%. Significant differences were found among the applications for plant height, forage yield grass and alfalfa ratio in dry herbage, land equvalent ratio, NDF and ADF amounts. While the highest hay yield was observed on 40% alfalfa + 60% orchardgrass, 40% alfalfa + 60% smooth brome, 30% alfalfa + 70% smooth brome,
pure alfalfa, 30% alfalfa + 70% orchardgrass and 20% alfalfa + 80% orchardgrass the highest crude protein yield was observed on pure alfalfa and 40% alfalfa + 60% orchardgrass. In respect to NDF and ADF rates the increase in alfalfa rate resulted in increases in digestibility of mixtures. 40% alfalfa rates were superior among the mixture rates in terms of many other parameters.In conclusion, alfalfa mixtures with orchardgrass and smooth brome produced high hay yield with good quality. Therefore alfalfa should be represented 40% in mixtures while grass ratio should be 60% under irrigated conditions in the region.
Keywords: artificial pasture, alfalfa, mixture, grass, crude protein, NDF, ADF
Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, 2012.
Kaynakça var.
Bu araştırma, Batı Akdeniz Bölgesinde yer alan ve geçit iklim özelliğine sahip olan Isparta’da sulanabilen koşullarda, yalın ve yonca ile ikili karışımlar halinde yetiştirilebilecek bazı çok yıllık buğdaygil türlerinin ve bunların en uygun karışım oranlarının belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Deneme tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırmada yonca ile (Medicago sativa L.), çok yıllık çim (Lolium perenne L.), domuz ayrığı (Dactylis glomerata L.), çayır yumağı (Festuca pratensis L.) ve kılçıksız brom (Bromus inermis Leyss.) yalın ve ikili karışımlar halinde yetiştirilmişlerdir. Karışımlarda yonca % 20, % 30 ve % 40 oranlarında, buğdaygiller ise % 80, % 70 ve % 60 oranlarında yer almışlardır.Araştırma sonuçları, bitki boyu, yeşil ot verimi, kuru otta yonca ve buğdaygil oranı, ham protein oranı, alan eşdeğerlik oranı, NDF ve ADF oranları bakımından uygulamalar arasında istatistiki açıdan önemli farklılıkların olduğunu göstermiştir.En yüksek kuru ot verimleri % 40 yonca + % 60 domuz ayrığı, % 40 yonca + % 60 kılçıksız brom, % 30 yonca + % 70 kılçıksız brom, yalın yonca, % 30 yonca + % 70 domuz ayrığı ve % 20 yonca + % 80 domuz ayrığı uygulamalarından, en yüksek ham protein verimleri yalın yonca ve % 40 yonca + % 60 kılıksız brom uygulamalarında belirlenmiştir. NDF ve ADF oranları bakımından karışımlarda artan yonca oranı elde edilen otun sindirilebilirliğini olumlu yönde etkilemiştir. Karışım oranları arasında yoncanın % 40 oranında yer aldığı karışımlar pek çok özellik bakımından daha üstün bulunmuştur.Araştırma sonucunda, bölgemiz için sulanabilen şartlarda yonca ile domuz ayrığı ve kılçıksız brom karışımlarının yüksek verim ve kalitede ot ürettiği ve karışıma yoncanın % 40, buğdaygillerin ise % 60 oranında katılması gerektiği sonucuna
varılmıştır.
Anahtar Kelimeler: suni çayır, yonca, karışım, buğdaygil, ham protein, NDF, ADF
This research was conducted to detemine proper forage grasses and their most suitable mixtures rates which can be grown with alfalfa in binary mixtures. The study was conducted under irrigated conditions in Isparta, located in the Western Mediterranean climate region. The experiment was set up as randomized block design with three replications. In the research, all species including alfalfa was planted as both sole and binary mixtures. The other species used in the experiment was perennial ryegrass (Lolium perenne L.), orchardgrass (Dactylis glomerata L.), meadow fescue (Festuca pratensis Huds.) and smooth brome grass (Bromus inermis Leyss.). Alfalfa rates varied from 20, 30 and 40% and other grass species rates were 80, 70 and 60%. Significant differences were found among the applications for plant height, forage yield grass and alfalfa ratio in dry herbage, land equvalent ratio, NDF and ADF amounts. While the highest hay yield was observed on 40% alfalfa + 60% orchardgrass, 40% alfalfa + 60% smooth brome, 30% alfalfa + 70% smooth brome,
pure alfalfa, 30% alfalfa + 70% orchardgrass and 20% alfalfa + 80% orchardgrass the highest crude protein yield was observed on pure alfalfa and 40% alfalfa + 60% orchardgrass. In respect to NDF and ADF rates the increase in alfalfa rate resulted in increases in digestibility of mixtures. 40% alfalfa rates were superior among the mixture rates in terms of many other parameters.In conclusion, alfalfa mixtures with orchardgrass and smooth brome produced high hay yield with good quality. Therefore alfalfa should be represented 40% in mixtures while grass ratio should be 60% under irrigated conditions in the region.
Keywords: artificial pasture, alfalfa, mixture, grass, crude protein, NDF, ADF