Giriş ve Amaç: Bu çalışma, Sağlık Yüksekokulu hemşirelik bölümüöğrencilerinin klinik uygulamaya çıkmadan önce kaygı düzeylerinin ve streslebaşa çıkma tarzlarının belirlenmesi amacı ile tanımlayıcı ve ilişki arayıcı olarakyapılmıştır.Yöntem: Çalışma Şubat-Mart2010 tarihleri arasında sağlık yüksekokulunda, klinik uygulamaya çıkacak olan1. 2. ve 3. sınıf hemşirelik bölümü öğrencileri üzerinde yapılmıştır.Araştırmada örneklem hesabına gidilmeyip, çalışmaya katılmayı kabul edenöğrencilerin tümü (n:140) araştırma kapsamına alınmıştır. Veriler anket formu,Durumluluk Kaygı Envanteri (DKE) ve Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği (SBTÖ)kullanılarak toplanmış, tanımlayıcı istatistikler, homojenlik ve iki ortalamaarasındaki farkın önemlilik testi, (Independent t, Mann Whitney U) PearsonKorelasyon ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışma kapsamına alınan öğrencilerin %82’ sinin kız, %59’unun 18-20 yaş grubunda,%90’ının şehir dışından geldiği, %44’ünün arkadaşları ile birlikte evdekaldığı, %38’inin ailesinden ve kredi yardımı alarak giderlerini karşıladığıbelirlenmiştir. Öğrencilerden %59’u bölüme isteyerek geldiğini, %54’ü işgarantisi olduğu için bölümü tercih ettiğini,%83’ü mesleği sevdiğini ifade etmiştir. Öğrencilerin %82’si klinik uygulamayaçıkmadan önce genellikle hastane ortamına bağlı bilinmezlik, yanlış yapma vesınıfta kalma korkusu nedeni ile gerginlik-sıkıntı yaşadıklarını ve %63’ü busorunlarla baş edebildiklerini ifade etmişlerdir. Çalışmada, kız öğrencilerin kaygı puan ortalamaları 45.49±10.49, erkek öğrencilerin 40.00±12.35 olarak bulunmuştur(p<0.05). Ayrıca kız öğrencilerin SBTÖ alt grup puan ortalamalarından çaresiz yaklaşım, erkek öğrencilerin iseiyimser yaklaşım puan ortalamalarının yüksek olduğu bulunmuştur(sırasıyla U=1017.000, p=0.028, U=858.500, p= 0.002).      Sonuç: Öğrencilerinstres ve kaygı yaşamadan klinik uygulamalardan istenilen kazanımları sağlayabilmeleriiçin klinik uygulamaya çıkmadan önce öğrencilerin baş etmeleriningüçlendirilmesi önerilmektedir.Introduction and Aim: All people could live anxiety in different levelsthrough all their lives. When they live mild level anxiety, they couldconcentrate to the situation, learn and be motivated. However, learning,understanding, deciding and problem solving ability could effected negativelyin severe anxiety. This study was conducted to determine anxiety levels andstrategies for coping with stress of nursing students at health college beforeclinical practice, as descriptive and correlational.Method: The study wasconducted with first, second and third class nursing students who will doclinical practice after, between February- March in 2010. All of students whoaccepted to participate to the study (n:140) were taken to the study. Data wascollected with quastionnaire form, State Anxiety Inventory (SAI) and Strategiesfor Coping with Stress Inventory (SCSI). Data was evaluated by usingdescriptive statistics, homogenity and importance tests between two means. Results: It is determined that of the students; 82% was girl, 59%was between 18-20 years old, 90% came from out of city, 44% stayed at home withtheir friends, 38% paid their expenses from their family and credits. Fifty-twopercent of the students told their relations with families were very good andrelations with friends of 63% of them was good. Of the students; 59% told theywanted to come this department as voluntary, 54% preferred it because of job guarantee,83% loved this job. Before the clinical practice, 82% of the students generallylived tension and embarrassment because of unknown about hospital environment,fear of making mistake and not being successful from practice. Also 63% of themtold they could cope with these problems. In the study, anxiety score means were 45.49±10.49 for girls, 40.00±12.35 for boys (p<0.05). Also, helpless approach score means that one of SAIsubgroup scales of girls and hopeful approach scores of boys were higher (U=1017.000,p=0.028, U=858.500, p= 0.002, respectively).  Conclusions: Cliniciansand instructor should be work in collaboration because of clinic nurses havegot important roles in student education. So that, the students could getdesired approaches from clinical practices without living stress andanxiety.