Lung diseases bring a huge burden on the healthand social systems of countries. These diseases arethe most common causes of morbidity and mortality.Chronic respiratory diseases take third place as thecause of death worldwide. People with chronic lungdisease have dyspnea limiting the functional capacity,lower exercise tolerance, decrease in health-relatedquality of life, need for repeated hospitalization,higher prevalence of anxiety, and depression.The negative social and economic effects of chroniclung diseases are felt to a large extent by individuals,families, and communities, and these effects are expectedto increase significantly in the future. Pulmonaryrehabilitation is a proven and effective strategyto achieve clinically significant gains on functionalcapacity, symptoms and quality of life. Pulmonaryrehabilitation should include an individually adaptedexercise program, disease-specific training, and self-management skills. Although there is evidencefor the benefit of pulmonary rehabilitation, very fewpeople can be included in the rehabilitation program.With new pulmonary rehabilitation implementationstrategies such as telerehabilitation, barriers to participationin center-based programs are reduced forpeople with chronic lung disease, while appropriateand equal access to services is provided. In additionto exercise training, telerehabilitation models may includeother components of pulmonary rehabilitation,such as self-management training, disease managementtraining, patient assessment, goal setting,monitoring of physiological signals, and peer support.Telerehabilitation allows more people to experiencethe benefits of pulmonary rehabilitation in people withlung disease to achieve greater participation, sustainablefunds should be taken into consideration in telerehabilitationmodels. This review aims to examinethe importance and effectiveness of telerehabilitationin the treatment of pulmonary diseases in the light ofthe relevant literature.Akciğer hastalıkları, ülkelerin sağlık ve sosyal sistemlerinebüyük bir yük getirmektedir. Bu hastalıklar morbiditeve mortalitenin en yaygın nedenleri arasındayer almaktadır. Kronik solunumsal hastalıklar dünyaçapında ölüm nedeni olarak üçüncü sırada yer almaktadır.Kronik akciğer hastalığı olan kişilerde; fonksiyonelkapasiteyi sınırlayan nefes darlığı, egzersiztoleransı düşüklüğü, sağlıkla ilgili yaşam kalitesindebozulma, tekrarlı hastanede yatış ihtiyacı, anksiyeteve depresyon prevalansında artma görülür. Kronikakciğer hastalıklarının olumsuz sosyal ve ekonomiketkileri bireyler, aileler ve toplumlar tarafından büyükoranda hissedilmektedir ve gelecekte de bu etkilerinönemli ölçüde artacağı tahmin edilmektedir. Pulmonerrehabilitasyon, fonksiyonel kapasite, semptomlar veyaşam kalitesi üzerinde klinik olarak önemli kazanımlarelde etmek için kanıtlanmış ve etkili bir stratejidir.Pulmoner rehabilitasyon, bireysel olarak uyarlanmışegzersiz programı, hastalığa özgü eğitim ve özyönetimbecerilerini içermelidir. Pulmoner rehabilitasyonunyararına yönelik kanıtlar bulunmasına rağmen,çok az sayıda insan rehabilitasyon programına dahilolabilmektedir. Telerehabilitasyon gibi yeni pulmonerrehabilitasyon uygulama stratejileriyle, kronik akciğerhastalığı olan kişiler için merkez tabanlı programlarakatılım engelleri azaltılırken, hizmetlere uygun ve eşiterişim sağlanır. Telerehabilitasyon modelleri egzersizeğitimine ek olarak, öz-yönetim eğitimi, hastalık yönetimiile ilgili eğitim, hasta değerlendirmesi, hedef belirleme,fizyolojik sinyallerin izlenmesi ve akran desteğigibi pulmoner rehabilitasyonun diğer bileşenlerini deiçerebilir. Akciğer hastalığı olan kişilerde telerehabilitasyon,daha fazla insanın pulmoner rehabilitasyonunfaydalarını deneyimlemesine olanak tanımaktadır.Daha büyük katılım sağlayabilmek için telerehabilitasyonmodellerinde sürdürülebilir fonların dikkatealınması gerekmektedir. Bu derleme, pulmoner hastalıklarıntedavisinde telerehabilitasyonun önemi veetkinliğini ilgili literatür ışığında incelemeyi hedeflemektedir.